emre özcan

şu an futbol ekranlarının en donanımlı futbol yorumcusu. oyunun her noktasına o kadar hakim ki kendisini dinlerken kendimi a lisans teknik direktörlük eğitiminde gibi hissediyorum. belki ilerleyen yıllarda kendisini bir takımın teknik kadrosunda görürüz. hak ediyor çünkü.

(bkz: idol) ankara hukuk okurken “45 dakikalık yolu kim çekecek?” diyerek okulu astığı günlerde başladığı blog yazarlığından ülkenin en iyi spor yorumculuğuna mükemmel bi hikaye. adamın analitik zekası o kadar güçlü ki yorumlayamayacağı herhangi bi alan yok. yani bu adama 5 dakika versinler kendi kendine uzay mekiği sürmeyi öğrenir öyle zeki. gerçi spikerlik denemeleri felaket kötü. iyi ki sadece yorumcu kimliği var. seviyoruz seni parmamaniac.

link - 1 link - 2 futbol tayfadaki bazı adamların futbol dışı sohbetlerine doyum olmuyor yeminle. emre özcan, mehmet demirkol, serdar ali çelikler... bu adamlarla bir mutfak masası sohbeti yapmak isterdim gece vakti çekirdek çay eşliğinde. çünkü futbolun acısıyla tatlısıyla hisli bir yanı var, hepsi buna tav olmuş. bu adamlar futbola bu kadar odaklanıyor, çünkü hisliler. ve bu hayatı senin benim gibi yaşıyorlar... bazen de futbolu bir kenara bırakıp bu hayata karşı da neler hissedip düşündüklerini, öğrendiklerini dile getiriyorlar işte. sağ olsunlar, eksik olmasınlar, iyi ki varlar.